Υδροκήλη
Πρόκειται για συγγενή πάθηση, με ανατομικό και βιολογικό υπόβαθρο παρόμοιο με αυτό της βουβωνοκήλης στα παιδιά.
Αποτελεί και η υδροκήλη (όπως η βουβωνοκήλη) απότοκο της αποτυχίας σύγκλεισης της επικοινωνίας της κοιλιάς με το όσχεο στα αγόρια. Στην περίπτωση της υδροκήλης υπάρχει επιπλέον και η παρουσία υγρού που διέρχεται από αυτήν την επικοινωνία.
Πώς φαίνεται μια υδροκήλη;
Συνήθως οι γονείς ή το περιβάλλον του παιδιού παρατηρούν μια διόγκωση στο μισό όσχεο. Πολλές φορές παρατηρούν διακύμανση στο μέγεθος της διόγκωσης κατά την διάρκεια της ημέρας και όσο το παιδί είναι σε δραστηριότητα.

Τύποι υδροκήλης
- Επικοινωνούσα υδροκήλη: υπάρχει ανοικτό κανάλι επικοινωνίας της κοιλιάς του παιδιού με το όσχεο, με συνέπεια την αυξομείωση του μεγέθους της υδροκήλης με τις κινήσεις του παιδιού.
- Μη επικοινωνούσα υδροκήλη: το υγρό της υδροκήλης είναι εγκλωβισμένο μπροστά από τον όρχι χωρίς αυξομείωση του μεγέθους της υδροκήλης. Παρατηρείται συχνότερα σε μεγαλύτερα παιδιά, παρά σε νεογνά και βρέφη.
- Κύστη σπερματικού τόνου: υπάρχει εγκλωβισμένη ποσότητα υγρού κάπου στην πορεία της ανοικτής επικοινωνίας μεταξύ κοιλιάς και οσχέου, πάνω από τον όρχι, που δεν μπορεί να μετακινηθεί ούτε προς την κοιλιά ούτε προς τον όρχι.
Πώς αντιμετωπίζεται η υδροκήλη; Η υδροκήλη είναι καλό να αντιμετωπίζεται μετά την ηλικία των 18 μηνών, καθώς έως τότε είναι πολύ πιθανή η απορρόφηση και υποστροφή της. Εάν εμμένει μετά το πρώτο 18μηνο ζωής, τότε αντιμετωπίζεται χειρουργικά, με όμοιο τρόπο με αυτόν της βουβωνοκήλης, δηλαδή με διακοπή της επικοινωνίας κοιλιάς – οσχέου και αφαίρεση του υγρού.
